BÚHO

TITZINA TEATRO

Ideia eta sorkuntza — Diego Lorca eta Pako Merino
Zuzendaritza — Diego Lorca eta Pako Merino
Dramaturgia — Diego Lorca
Antzezleak — Diego Lorca eta Pako Merino
Musika eta soinu Konposaketa — Jonatan Bernabeu eta Tomomi Kubo
Argiztapen diseinua — Jordi Thomàs
Zuzendaritza teknikoa — Albert Anglada
Bideo diseinua — Joan Rodón
Jantziak - Ona Grau
Eszena diseinua - Rocío Peña
Eszena eraikuntza - Albert Ventura i La Forja del Vallès
Diseinu grafikoa - Isa Besset
Argazkia - Quim Cabeza
Ekoizpena - Luz Rondón

Haur gehienek argia besarkatzen dute. Iluntasuna egunaren, bizitzaren amaiera delako. Hutsa eta beldurra da: hurbiltzen ari diren urratsak, ahots ezezagunak, irekitzen diren ateak, ixten direnak. Senezko arbuio edo berezko errefusarekin hazten dira, bertan animalia itsuak direlako.

Ni ez.

Pablok, Paleolitoko aztarnategietan espezializatutako antropologo forentseak, amnesia larria eragiten dion iktusa izan du. Bere oroimenean zehar barne-bilaketa ikusiko dugu, bere oroitzapenak ─azken batean, bere nortasuna─ berreskuratzeko.

Titzina Teatrok elkarrizketen eta elkarbizitzen kazetaritza-lan antropologikoa du bere proiektuen bereizgarri. Ikertuz, beste pertsona batzuen bizitzan barneratuz eta askotan ezezagunak diren errealitateak jorratuz sortzen dute, gizakiaren zera azpimarragarriena eramateko eszenatokira. Bere lana antzerki garaikidearen erreferente bihurtu da.

Emanaldiaren ostean 'Desmontaje' bat egongo da Borja Ruizen eskutik (solasaldi labur bat publikoarekin eta konpainiarekin, eszenan bizitakoa sakontzeko eta hausnartzeko)