Borderland

Borderland - Buru gaiztoa-. Ganbera-opera bat da, nortasunaren muga-nahasmendua duen pertsona baten gorabeherak kontatzen dituena. Psikiatriaren lehen urteetan termino bat sortu zen, sufritzaileak -TLP, muga edo borderline- aurkitzen, kuzkurtzen, bizirautea lortzen zuten, toki hori BORDERLAND zen. 1884an, C. Hughesek BORDERLAND deskribatu zuen osasun mentalaren muga gisa, baina guri dagokigun piezak mugako pertsona baten omoplateretatik ateratzen diren benetako argizarizko hegalak erakusten dizkio ikusleari. Libre eta babestuta sentitzeko lekua psikea bera da. Protagonistak bere burua bizirik irauten duen besarkada iraunkorra, bere munduan kulunkatzen dena: BORDERLAND. Mugakideak, ertzak, dauden lurra. Linbo horretan normalak direla ematen dute, lekurik ez duten mundu neuronormatibo horretan sartzen ahalegintzen dira. Borroka bikoitza Elle da bere bizi-esperientzia kontatzen duen protagonista -ez dago osasun mentalaren muga berberen artean-, Hughesen bizkorrak zioen bezala: «Lagun batek behin esan zidan muga aipatzen dutenean ez duela esan nahi eromenaren eta zentzutasunaren mugan nagoenik, baizik eta ez dudala mugarik. Ez dut jartzen eta ez daukat, ez onerako, ez txarrerako. Mugak lausotu egiten zaizkit oinen azpian. Eraikinen lerroen mugak zabaldu egiten dira. Mugarik ez badago, nola dago eraikin horien formak zehazten dituen muga bat? Agian, mugarik gabe, osotasuna da, edo ezereza, BORDERLAND. Jolas-parke psikopatikoa dirudi, ezta? BORDERLAND beldur dirudi. Beso moztuak ematen du. Hainbesterako ez bada, zergatik ematen dit hainbeste min? BORDERLAND operak pertsona hipersentikor baten sentimendua azaltzen du. Hain sentibera denez, edozein gatazkaren aurrean hiltzen ez sentitzeko borrokatzen da, eta, aldi berean, ikusleari erakusten dio denok ditugula ELLEren ezaugarriak (Borderline), baina baita nortasunaren nahasmendua duen pertsona batena ere (Bipolarra, Antisoziala, depedientea). Trastornoen koktelak gara, baina, nire kasuan, tipi asko betetzen ditut, eta feriako panpina talka bat eraman dezaket. Eta horrela, lagunartean, batzuetan odoltsua eta dibertigarria ere bada -buru gaiztoa-, ispilu hori jartzen digu. Nola sentitzen garen kontatzeko unea da. Denok oso antzekoak garela erakusteko. Zu haragi bizian egon zara zure bizitzako uneren batean. Ni hala nago egunero. Datak: maiatzak 20, 21 eta 22. Fitxa teknikoa Musika: Igor Escudero Testua: Marta Eguilior Zuzendaritza eta espazio eszenikoa: Marta Eguilior Jantzien diseinua: Betitxe Saitua Argiztapenaren diseinua: El señor del bombín Elle: Ruth Gonzalez Pianoa: Carlos Calvo Tapia Zerua: Irene Celestino